پولیپکتومی برداشتن پولیپ است. متداول ترین انواع پولیپکتومی، پولیپکتومی رحم و پولیپکتومی روده بزرگ می باشند. با این حال، می توان پولیپکتومی را در هر ناحیه از بدن که پولیپ ایجاد می شود، از قبیل بینی یا معده، انجام داد. رشد بافت را با فضای توخالی پولیپ می گویند. پولیپکتومی، پولیپ هایی را که باعث ایجاد علائم می شوند، ممکن است سرطانی باشند یا نیاز به بررسی دارند، از بین می برد.
- پلیپکتومی روشی مطمئن بوده و میزان عوارض آن کم است.
- روش مناسب برای از بین بردن پولیپ به اندازه و محل پولیپ بستگی دارد.
- در بیشتر موارد، در حالی که بیمار هوشیار است بدون بیهوشی، می توان پولیپ را برداشت.
- بیشتر پولیپ ها رشد خوش خیم هستند، به این معنی که آنها توانایی سرطان شدن را ندارند.
انواع پولیپکتومی
پولیپ ها کاملاً شایع هستند و پولیپکتومی می تواند یک روش نسبتاً سریع و ساده باشد.
دو نوع شایع پولیپکتومی، عبارتند از:
- پلی پکتومی روده بزرگ: که برای از بین بردن پولیپ در روده بزرگ و یا از بین بردن چسبندگی روده انجام می شود.
- پلی پکتومی رحم: برای از بین بردن پولیپ ها در بافت آندومتر، بافتی که رحم را پوشانده است.
پولیپ ها ممکن است در مناطق دیگر بدن نیز ایجاد شوند. برخی دیگر از مکان های نسبتاً رایج پولیپکتومی، عبارتند از:
- بینی
- معده
- دهانه رحم
- تارهای صوتی
پولیپ چیست؟
پولیپ ها از بافت، محل های مختلف خارج و به فضاهای توخالی در بدن تبدیل می شوند. به عنوان مثال، پولیپ های روده بزرگ از بافت روده بزرگ شروع می شوند و سپس در فضای توخالی انتشار می یابند .
بیشتر آنها خوش خیم و برخی سرطانی، برخی پیش سرطانی هستند. رد سرطان بدون بررسی پولیپ امکان پذیر نیست، بنابراین بسیاری از پزشکان و به خصوص بهترین متخصص گوارش برای آزمایش سرطان روده ، برداشتن روتین پولیپ ها را توصیه می کنند.
پولیپ ها شایع هستند و اکثر مردم نمی دانند که به آنها مبتلا هستند. بین 20-30 درصد آمریکایی ها پولیپ روده بزرگ دارند . پولیپ دهانه رحم با افزایش سن در زنان شیوع بیشتری پیدا می کند و در زنان یائسه بسیار شیوع دارد. فقط 3-5 درصد از پولیپ های رحمی سرطانی هستند.
حتی وقتی پولیپ سرطانی نباشد، بعضی از پولیپ ها بسیار بزرگ می شوند. در صورت بروز، ممکن است جریان خون را تغییر داده، اندام ها را تحت فشار قرار دهند و باعث بروز طیف وسیعی از علائم دیگر شوند.
پولیپکتومی همیشه نیاز به بیهوشی ندارد. در صورت عدم استفاده از بیهوشی، ممکن است از آرامبخش استفاده شود. آمادگی برای پولیپکتومی به روش جراحی و محل پولیپ بستگی دارد. افرادی که تحت برداشتن پولیپ رحم با بی حسی موضعی قرار می گیرند، ممکن است نیازی به آماده سازی خاصی نداشته باشند.
با این حال، پولیپکتومی روده بزرگ نیاز به خالی بودن روده بزرگ و ناشتایی دارد. بیماران ممکن است نیاز به استفاده از تنقیه، ملین یا هر دو در 12 تا 24 ساعت قبل از جراحی داشته باشند.
پولیپکتومی چگونه انجام می شود؟
بسیاری از بیماران ترجیح می دهند برای انجام این عمل به طور کامل بیهوش نشوند. دیگران ممکن است بیهوشی عمومی را ترجیح دهند. پزشک، معمولاً از طریق سوزن داخل وریدی (IV)، به بیمار آرامبخش تزریق می کند. آرامبخش باعث می شود بیمار احساس خواب آلودگی و آرامش کند.
بیشتر پولیپ ها را می توان با یک دامنه از بین برد. دامنه لوله ای است که پزشک وارد بدن می کند و بدون نیاز به یک برش بزرگ، پولیپ را از بین می برد. برای پولیپکتومی رحم، پزشک دامنه را از طریق واژن، به داخل دهانه رحم و رحم وارد می کند. دوربین به هدایت دامنه و بررسی پولیپ کمک می کند.
در حین انجام پلی پکتومی روده بزرگ، پزشک لوله را از طریق راست روده وارد بدن می کند. در این روش همانند پولیپکتومی رحم، دوربین به پزشک در یافتن پولیپ کمک می کند.
پزشکان از روش های مختلف جراحی برای از بین بردن پولیپ استفاده می کنند. بعید است تکنیک خاص، بر روی تجربه بیمار از جراحی تأثیر بگذارد.
برخی از گزینه ها برای جراحی پولیپ عبارتند از:
- ولیپکتومی فورسپس سرد: عمولاً در پولیپ های کوچک استفاده می شود، در این روش از پنس برای شل شدن پولیپ استفاده می شود. جراح همچنین از یک سیم برای برداشتن بخشی از پولیپ که به داخل بافت انتشار می یابد استفاده خواهد کرد.
- پلی پکتومی فورسپس داغ: این تکنیک شبیه برداشتن پنس سرد است. با این حال، علاوه بر گرفتن نوک پولیپ، یک جراح از روشی به نام الکتروکاتر استفاده می کند تا بافت پولیپ باقی مانده را بسوزاند و از خونریزی جلوگیری کند.
- پولی پکتومی حلقه ای: دام حلقه ای است که می تواند پولیپ را گرفته و از بین ببرد و هنگامی که پولیپ بزرگتر از 1 سانتی متر باشد محبوب ترین گزینه است. دام می تواند گرم یا سرد باشد و جراح همچنین می تواند از الکترو کواتر برای از بین بردن باقی مانده بافت پولیپ استفاده کند. در طی این روش، بیمار ممکن است احساس فشار یا کشیدن کند، اما نباید درد داشته باشد. بسته به محل پولیپ و سایر عوامل، پزشک ممکن است قبل، حین یا بعد از عمل به بیمار داروی مسکن بدهد.
هنگامی که پولیپ ها بسیار بزرگ هستند، ممکن است جراحی به سوراخ بزرگتر نیاز داشته باشد. این روش پیچیده تر است و به بیهوشی عمومی نیاز دارد.
مراقبت های بعد از پولیپکتومی
مقداری خونریزی و درد ممکن است به دنبال پلی پکتومی رخ دهد. بیمار باید در صورت خونریزی بیش از حد یا دردی که فروکش نمی کند، به پزشک مراجعه کند.
بهبودی از پولیپکتومی معمولاً حدود 2 هفته طول می کشد. بیماران ممکن است به دنبال این روش به ویژه بلافاصله بعد از عمل احساس درد کنند. پزشک ممکن است داروی ضد درد را تجویز کند.
طبیعی است که به دنبال جراحی کمی خونریزی را تجربه کنید، اما اگر خونریزی شدید است، یا بوی بدی دارد که می تواند عفونت را نشان دهد، با پزشک تماس بگیرید.
پس از برداشتن، پولیپ برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. اگر سرطانی نباشد، بیمار پس از برداشتن تحت معاینه قرار می گیرد، اما احتمالاً دیگر نیازی به درمان نخواهد داشت. اکثر افراد مبتلا به پولیپ نمی دانند که به آنها مبتلا هستند.
هنگامی که آنها علائم ایجاد می کنند، پزشک ممکن است آزمایش های غربالگری را توصیه کند. در بعضی موارد، پولیپ ها به عنوان بخشی از غربالگری سایر آزمایشات تشخیص داده می شوند. این بدان معناست که افرادی که تحت آزمایش غربالگری قرار می گیرند و پولیپ های در آنها تشخیص داده می شود و برای بیماری التهاب روده نیز کاربرد دارد، بیشتر تحت پولی پکتومی قرار می گیرند.
افرادی که علائم مربوط به پولیپ مانند درد یا خونریزی را تجربه می کنند، معمولاً نیاز به برداشتن پولیپ دارند.