Search
Close this search box.
زخم گوارش

انواع زخم های گوارشی را بشناسید!

زخم های گوارشی زخم هایی هستند که در نتیجه‌ی التهاب ناشی از باکتری هلیکوباکتر پیلوری و یا در اثر فرسایش اسیدهای گوارشی، در قسمت تحتانی مری و یا روده‌ی کوچک ایجاد می شوند. ما در ادامه قصد داریم شما را با انواع زخم های گوارشی آشنا کرده و در ارتباط با دلایل، علایم، تشخیص و درمان آن ها صحبت کنیم. در انتها نیز به صورت اختصاصی در مورد یکی از انواع این زخم های گوارشی به نام کولیت روده صحبت خواهیم کرد.

زخم گوارش

انواع زخم های گوارشی شامل چه مواردی هستند؟

به طور کلی بسته به محل اثر عامل ایجاد کننده‌ی مشکل، انواع زخم های گوارشی به 3 مورد تقسیم می شوند.

  • زخم معده. زخم هایی که در قسمت داخلی معده ایجاد می شوند.
  • زخم های مری. زخم هایی که در قسمت داخلی مری (لوله‌ی متصل کننده‌ی حلق به معده) ایجاد می شوند.
  • زخم اثنی عشر (کولیت روده). زخم هایی که در قسمت بالایی روده‌ی کوچک (دوازدهه) ایجاد می شوند.

علل بروز زخم های گوارشی

به طور کلی عوامل متفاوتی می توانند باعث آسیب و شکسته شدن پوشش داخلی معده، مری و روده‌ی کوچک شوند. این عوامل عبارتند از:

  • باکتری هلیکوباکتر پیلوری. نوعی باکتری بیماری زا که می تواند باعث بروز عفونت و التهاب در سیستم گوارشی شود.
  • استفاده‌ی مکرر از آسپرین، ایبوپروفن (Advil) و یا سایر داروهای ضد التهابی.
  • کشیدن سیگار.
  • نوشیدن زیاد الکل.
  • پرتو درمانی.
  • علل خود ایمنی.
  • سرطان.

باکتری هلیکوباکتری پیلوری، یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده‌ی زخم های گوارشی به شمار می رود.

علایم زخم های گوارشی

شایع ترین علامت زخم های گوارشی، درد سوزشی ناحیه‌ی شکمی است که از ناف تا قفسه‌ی سینه امتداد پیدا کرده و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در برخی موارد، این درد آنقدر شدید است که ممکن است شما را در شب بیدار کند. سایر علایم رایج انواع زخم های گوارشی عبارتند از:

  • به وجود آمدن تغییراتی در اشتها.
  • حالت تهوع.
  • مدفوع خونی و یا تیره رنگ.
  • کاهش وزن به صورتی غیر قابل توضیح.
  • سوء هاضمه.
  • استفراغ.
  • درد در قفسه‌ی سینه.
  • توجه کنید ممکن است زخم‌های گوارشی کوچک در مراحل اولیه‌ هیچ نوع علامت خاصی ایجاد نکنند.

تشخیص

به طور کلی دو نوع آزمایش برای تشخیص زخم های گوارشی وجود دارد، آندوسکوپی فوقانی و استراتژی GI.

  • آندوسکوپی فوقانی (Upper endoscopy)

در این استراتژی، پزشک، لوله‌ی بلندی که دارای یک دوربین می باشد را از طریق دهان به داخل دستگاه گوارشی وارد می کند تا وجود زخم در بافت پوششی را بررسی کند. آندوسکوپی همچنین به پزشک اجازه می دهد نمونه هایی از بافت را برای معاینه برداشت کند.

  • استراتژی GI

اگر که شما در بلع مشکلی نداشته باشید و خطر ابتلا به سرطان دستگاه گوارش نیز در شما پایین باشد، پزشک ممکن است به جای روش آندوسکوپی فوقانی، استراتژی GI را توصیه کند. برای انجام این استراتژی، شما مایع غلیظی به نام باریم را خواهید نوشید. سپس یک تکنسین از دستگاه گوارش شما با اشعه‌ی ایکس عکسبرداری می کند. این مایع، امکان مشاهده و همچنین درمان زخم را برای پزشک فراهم می کند.

مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *